wiersz "Święto w Radrużu"
Cerkiewka stoi na wzgórzu
Cała w lipowej zieleni
Piękna, pachnie słodko miodem.
I w modlitwie pod chmurami
Które suną nad nią w dal
Nad radruską ziemią płyną
Zwycięstwo bożej prawdy głoszą.
Uradowana, gdyż wróciły
Ikony pisane łaską
W ikonostas złoty, boży
Na chwałę i do modlitwy.
Przez Muzeum w Lubaczowie
Zorganizowane święto
Uroczyste i z splendorem.
Recytacje wierszy, występ
Filharmoników z koncertem
Występy młodzieży, artystów
Z lubaczowskiej ziemi, z Polski.
I rekonstrukcyjna grupa
O tragicznych dziejach wioski
Z czasów Jana Sobieskiego
Króla obrońcy, pogromcy
Tatarskich tabunów śmierci.
Radosny był nastrój w święto
Sprawiedliwości od Boga
I radości dla Madonny
Panienki z pięknej świątyni.
Jej domu najpiękniejszego
W całej polskiej krainie
Miodnym, przez cieśli tworzonym
W natchnieniu bożym i twórczym.
Dla Matki z małym Dzieciątkiem
Jej aniołom i cherubom
Świętym oraz dla patronki
Paraskewy i pobożnej Matrony uduchowionej.
Która ma w opiece cerkiew.
Którzy radują się teraz
I zsyłają wszystkim wiernym
Za modlitwę spełnienie próśb
Bożej Matki pełnej troski
Mojej młodości i starości
W cerkwi mojej małej, ślicznej
Umiłowanej w Radrużu
Błogosławieństwo spełnione
Pamięci i przebaczenia.
Adam Wolańczyk, 23.X.2012, Dolny Śląsk