Pomnik Historii

Pomnik Historii to jedna z form ochrony zabytków wymienionych w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z 2003 r. Terminem tym określa się zabytek nieruchomy o szczególnym znaczeniu dla kultury naszego kraju. Rangę pomnika historii podkreśla fakt, że jest on ustanawiany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej specjalnym rozporządzeniem na wniosek Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W treści prezydenckiego rozporządzenia wyszczególnia się cechy danego zabytku świadczące o jego najwyższej wartości, określa się precyzyjnie jego granice i zamieszcza schematyczną mapkę obiektu.
Do dziś to najwyższe wyróżnienie nadano 81 zabytkom. Na liście znajdują się obiekty o szczególnych wartościach materialnych i niematerialnych oraz znaczeniu dla dziedzictwa kulturowego naszego kraju. Do elitarnego grona pomników historii mogą dołączać obiekty architektoniczne, krajobrazy kulturowe, układy urbanistyczne lub ruralistyczne, zabytki techniki, obiekty budownictwa obronnego, parki i ogrody, cmentarze, miejsca pamięci najważniejszych wydarzeń lub postaci historycznych oraz stanowiska archeologiczne.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, może uznać obiekt za Pomnik Historii na podstawie wniosku składanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, po uzyskaniu opinii Rady Ochrony Zabytków. (Art. 15 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami Dz. U. 2003 Nr 162 poz. 1568 z późn. zm.).
Status Pomnika Historii otrzymał również Zespół Cerkiewny w Radrużu. Uroczyste przekazania rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej odbyło się 23 listopada 2017 r. w Pałacu Prezydenckim w Warszawie.
Zespół Cerkiewny  w Radrużu jest jednym z najcenniejszych przestrzennych założeń cerkiewnych na terenie kraju. Założenie wyróżnia się wyjątkowymi wartościami jako ważne materialne świadectwo tradycji artystycznych Kościołów wschodnich na ziemiach Rzeczypospolitej. Cerkiew, która zbudowana została prawdopodobnie na przełomie XVI i XVII wieku, zaliczana jest do najstarszych drewnianych świątyń obrządku wschodniego zachowanych na terenie Polski. Świątynia stanowi bezcenny przykład indywidualnych rozwiązań będących lokalną próbą adaptacji cech cerkwi murowanych Świątynia stanowi bezcenny przykład indywidualnych rozwiązań będących lokalną próbą adaptacji cech cerkwi murowanych.